W odpowiedzi na pytanie prejudycjalne postawione przez sąd niemiecki, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) orzekł, że umieszczanie odcisków palców w dowodzie tożsamości stanowi naruszenie prawa do prywatności, lecz jest tolerowane, ponieważ służy zwalczaniu przestępczości i terroryzmu.
Sprawa została wszczęta przez obywatela Niemiec, któremu miasto Wiesbaden odmówiło wydania dowodu osobistego z powodu jego niezgody na umieszczenie odcisków dwóch palców. Sąd rozpatrujący skargę zwrócił się do TSUE o wyjaśnienie przepisów rozporządzenia UE z 2019 roku dotyczącego poprawy zabezpieczeń dowodów osobistych obywateli Unii oraz dokumentów pobytowych wydawanych obywatelom Unii i członkom ich rodzin korzystającym z prawa do swobodnego przemieszczania się.
TSUE uznał, że odciski palców stanowią naruszenie prywatności, lecz są akceptowalne. Trybunał w Luksemburgu podkreślił, że wymóg ten jest ograniczeniem prawa do poszanowania życia prywatnego i ochrony danych osobowych, gwarantowanego między innymi w Karcie Praw Podstawowych UE oraz w RODO. Jednakże jest to ograniczenie dopuszczalne w demokratycznym państwie prawnym, ponieważ służy uzasadnionym interesom społecznym, takim jak zwalczanie fałszerstw dowodów osobistych, zapobieganie kradzieży tożsamości oraz zapewnienie spójności w weryfikacji tożsamości.
Taki wymóg nie tylko wspiera walkę z przestępczością i terroryzmem, lecz także chroni obywateli UE, zapobiegając kradzieży tożsamości i ułatwiając korzystanie z prawa do swobodnego przemieszczania się. TSUE zauważył również, że samo zdjęcie twarzy na dowodzie osobistym jest już niewystarczające, ponieważ cechy anatomiczne twarzy mogą ulec zmianie z powodu chorób, zabiegów chirurgicznych oraz upływu czasu.
Jednocześnie TSUE stwierdził, że choć rozporządzenie, które było przedmiotem pytania sądu niemieckiego, jest zgodne z prawem UE, Trybunał uznaje je za nieważne, ponieważ zostało wydane na nieprawidłowej podstawie prawnej. Jest to wynikiem wydania na podstawie art. 21 ust. 2 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który dotyczy swobody przemieszczania się i pobytu w innych państwach członkowskich, podczas gdy właściwą podstawą prawną jest art. 77 ust. 3 tego traktatu, który mówi o przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, szczególnie dotyczącej polityki kontroli granicznej, azylu i imigracji – wymagającej jednomyślności Rady.
W celu uniknięcia negatywnych konsekwencji dla znacznej liczby obywateli UE oraz dla ich bezpieczeństwa, TSUE postanowił utrzymać przepisy rozporządzenia w mocy do końca 2026 roku, dając organom Unii czas na przyjęcie nowego rozporządzenia.
Drogi czytelniku przypominamy, że wszystkie sprawy prawne w tym sprawa, o jakiej piszemy, potrafią być zawiłe i często wymagają uzyskania pomocy prawnika. Warto przed podjęcie kraków prawnych zawsze omówić je z prawnikiem.
Skontaktuj się z nami już teraz. Przeanalizujemy Twoją sprawę i sprawdzimy dokładnie, co da się zrobić w Twojej sprawie. Nasi eksperci pomogli już niejednemu klientowi, który myślał, że jest już w sytuacji bez wyjścia.
UWAGA! Prezentowany artykuł należy traktować jako wskazówkę, podpowiedź, nie zaś jako receptę, jak rozwiązać własny problem. Opinia prawna nie ma mocy wiążącej dla urzędów, sądów, dlatego zalecamy sprawy prawne konsultować bezpośrednio z prawnikiem. Każda sprawa jest inna i wymaga indywidualnej analizy.
Napisz do nas lub zadzwoń już teraz.
📞579-636-527
📧 [email protected]
Publicysta, pisarz i działacz społeczny. Pierwsze artykuły opublikował w 1999 roku dla międzynarodowych wydawców. Przez ponad 30 lat zdobywa swoje doświadczenie dzięki współpracy z największymi redakcjami. W swoich artykułach starał się podejmować kontrowersyjne tematy i prezentować oryginalne punkty widzenia, które pozwalały na głębsze zrozumienie omawianych kwestii. Przez lata zyskał reputację rzetelnego dziennikarza. Kontakt z redakcją: [email protected]